Τι είναι τελικά το ταλέντο; Μία κλήση, μία δεξιότητα, ένα συναίσθημα; Δεν ξέρω, αυτό που ξέρω είναι ότι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έψαχνα τρόπους να εκφραστώ και να εκφράσω αυτό που σκεφτόμουν και ένιωθα. Αυτό με ωθεί να ανακαλύψω τρόπους για να βγάλω από μέσα μου ό,τι καλό ή κακό, αισιόδοξο ή απαισιόδοξο, φωτεινό ή ζοφερό, ενεργητικό ή παθητικό, γοητευτικό ή άχαρο σκέφτομαι ή νιώθω.
Άλλες φορές αυτό που νιώθω κινεί το κορμί μου, άλλοτε τη φωνή μου, άλλοτε τα χέρια μου πάνω στο χαρτί. Υπάρχουν φορές που μέσα μου ξεσπά μία καταιγίδα, ή άλλες φορές υπάρχει νηνεμία, μία ηρεμία πριν ξεσπάσει η γνωστή καταιγίδα. Σχεδόν πάντα όμως αυτό που βιώνω δίνει την εντολή σε μία από τις δεξιότητες μου να ενεργοποιηθεί, διαφορετική κάθε φορά και με διαφορετικά αποτελέσματα.
Όταν νιώσεις την ανάγκη να βγάλεις προς τα έξω δικά σου πράγματα, να κοινοποιήσεις στους γύρω σου (δεν έχει σημασία αν θα είναι ένας ή πολλοί) αυτό που σκέφτεσαι και νιώθεις, τότε αναδύεται αυτόματα και ένα σου ταλέντο. Μπορεί να το έχεις αλλά αν δεν σου δοθεί η ευκαιρία να το χρησιμοποιήσεις να μην ανακαλύψεις ποτέ ότι υπάρχει μέσα σου, πάνω σου. Δεν χρειάζεται να το σκεφτείς, να το διαλέξεις, είναι σίγουρο πως αυτό υπάρχει εκεί και απλά περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να αναδυθεί. Σε πολλούς ανθρώπους ίσως να μην έχει δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία για να ανακαλύψουν το ή τα ταλέντα τους, ίσως να μην έχουν αφεθεί αρκετά, να μην έχουν αφουγκραστεί αρκετά τον εαυτό τους. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρη: όσο μοναδικός είναι ο κάθε άνθρωπος (και αυτή τη μοναδικότητα δεν την εννοώ ρομαντικά αλλά βάσει του μοναδικού DNA του καθένα από εμάς) άλλο τόσο μοναδικό είναι και το ταλέντο του καθενός σε κάτι. Δεν είναι ανάγκη να είναι κάτι συνηθισμένο όπως η μουσική ή η τέχνη γενικότερα, μπορεί να είναι ο,τιδήποτε, το μόνο που χρειάζεται είναι το κατάλληλο έναυσμα για να έρθει στην επιφάνεια!
Άλλες φορές αυτό που νιώθω κινεί το κορμί μου, άλλοτε τη φωνή μου, άλλοτε τα χέρια μου πάνω στο χαρτί. Υπάρχουν φορές που μέσα μου ξεσπά μία καταιγίδα, ή άλλες φορές υπάρχει νηνεμία, μία ηρεμία πριν ξεσπάσει η γνωστή καταιγίδα. Σχεδόν πάντα όμως αυτό που βιώνω δίνει την εντολή σε μία από τις δεξιότητες μου να ενεργοποιηθεί, διαφορετική κάθε φορά και με διαφορετικά αποτελέσματα.
Όταν νιώσεις την ανάγκη να βγάλεις προς τα έξω δικά σου πράγματα, να κοινοποιήσεις στους γύρω σου (δεν έχει σημασία αν θα είναι ένας ή πολλοί) αυτό που σκέφτεσαι και νιώθεις, τότε αναδύεται αυτόματα και ένα σου ταλέντο. Μπορεί να το έχεις αλλά αν δεν σου δοθεί η ευκαιρία να το χρησιμοποιήσεις να μην ανακαλύψεις ποτέ ότι υπάρχει μέσα σου, πάνω σου. Δεν χρειάζεται να το σκεφτείς, να το διαλέξεις, είναι σίγουρο πως αυτό υπάρχει εκεί και απλά περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να αναδυθεί. Σε πολλούς ανθρώπους ίσως να μην έχει δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία για να ανακαλύψουν το ή τα ταλέντα τους, ίσως να μην έχουν αφεθεί αρκετά, να μην έχουν αφουγκραστεί αρκετά τον εαυτό τους. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρη: όσο μοναδικός είναι ο κάθε άνθρωπος (και αυτή τη μοναδικότητα δεν την εννοώ ρομαντικά αλλά βάσει του μοναδικού DNA του καθένα από εμάς) άλλο τόσο μοναδικό είναι και το ταλέντο του καθενός σε κάτι. Δεν είναι ανάγκη να είναι κάτι συνηθισμένο όπως η μουσική ή η τέχνη γενικότερα, μπορεί να είναι ο,τιδήποτε, το μόνο που χρειάζεται είναι το κατάλληλο έναυσμα για να έρθει στην επιφάνεια!
1 σχόλιο:
Ήρθε λοιπόν η ώρα να μοιραστείς μαζί μας το ταλέντο σου! Θα σε επισκέπτομαι συχνά για να διαβάζω τις σκέψεις σου. Σου αφιερώνω το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε στο νου όταν διάβασα αυτό το κείμενο (Meravigliosa Creatura). Καλό ξεκίνημα! IL
Δημοσίευση σχολίου