Σαν αγρίμι η ψυχή μου κρύβεται στις σκιές...
Ξεμυτίζει νωρίς και αφουγκράζεται την ησυχία...
Περπατά προσεκτικά γιατί ακόμα και αυτά τα χαμόκλαδα που πατά και σπάνε τη σκιάζουν...
Έχε πεποίθηση καρδιά μου στην αγάπη, έχε πίστη!
Αγρίμι...
Σαν τα αγρίμια που το χέρι με τροφή τους προτείνεις,
και εκείνα το αρπάζουν και πηγαίνουν στην φωλιά τους να το φαν...
Σαν αυτά η ανυπότακτη ψυχή μου φέρνεται...
Ο φόβος φυλάει τα έρημα...
Και τα Ελεύθερα λέω εγώ...